Πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο μαθητών,
φοιτητών, εκπαιδευτικών, εργαζομένων
Μετά την πορεία θα ακολουθήσει
Συνέλευση της κατάληψης Νομικής
ΚΑΤΩ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΤΩΝ ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ
ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ-ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ
ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΩΝ
Δευτέρα 22 Δεκεμβρίου 2008
Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου 2008
Αυτές οι μέρες είναι και δικές μας...
Στέκι Αλβανών Μεταναστών
[ Δεκέμβριος / 2008]
Αυτές οι μέρες είναι και δικές μας...
Μετά από τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου ζούμε μια πρωτοφανή κατάσταση αναβρασμού, ένα ξεχείλισμα οργής που δεν λέει να σταματήσει. Μπροστάρηδες σε αυτό τον ξεσηκωμό είναι οι μαθητές, οι οποίοι με αστείρευτο πάθος και με ένα πηγαίο αυθορμητισμό έχουν ανατρέψει όλα τα δεδομένα. Δεν μπορείς να σταματήσεις κάτι που δεν ελέγχεις, κάτι που οργανώνεται αυθόρμητα και με όρους που δεν κατανοείς. Αυτή είναι η ομορφιά αυτού του ξεσηκωμού. Οι μαθητές κάνουν ιστορία και αφήνουν τους άλλους να τη εντάξουν ιδεολογικά και να τη γράψουν. Οι δρόμοι, η πρωτοβουλία, το πάθος είναι δικό τους.
Μέσα στα πλαίσια της γενικότερης κινητοποίησης, με ατμομηχανή τα μαθητικά συλλαλητήρια, υπάρχει και μια μαζική συμμετοχή της δεύτερης γενιάς των μεταναστών και αρκετών προσφύγων. Οι πρόσφυγες κατεβαίνουν μεμονωμένα, χωρίς κάποια ιδιαίτερη οργάνωση, με έναν αυθορμητισμό και με μια ορμή που χαρακτηρίζει τις κινητοποιήσεις τους. Αυτοί τη στιγμή είναι το πιο μαχητικό κομμάτι των ξένων στη Ελλάδα. Έτσι και αλλιώς είναι πολύ λίγα αυτά που έχουν να χάσουν.
Τα παιδιά των μεταναστών κινητοποιούνται μαζικά και δυναμικά κυρίως μέσα στα πλαίσια των σχολικών και φοιτητικών δράσεων ή μέσα από τις οργανώσεις της αριστεράς και άκρας αριστεράς. Είναι και το πιο ενταγμένο κομμάτι των μεταναστών, το πιο θαρραλέο. Δεν είναι σαν τους γονείς τους που ήρθαν με σκυμμένο το κεφάλι σαν να ζητιανεύανε ένα κομμάτι ψωμί. Είναι μέρος της ελληνικής κοινωνίας, καθώς δεν γνώρισαν άλλη. Δεν ζητιανεύουν κάτι, διεκδικούν δυναμικά να είναι ισότιμοι με τους έλληνες συμμαθητές τους. Ισότιμοι στα δικαιώματα, στο δρόμο, στα όνειρα.
Για μας τους οργανωμένους μετανάστες είναι ένας δεύτερος γαλλικός Νοέμβρης του 2005. Δεν είχαμε ποτέ αυταπάτες ότι όταν η οργή του κόσμου ξεχείλιζε θα μπορούσαμε να την κατευθύνουμε. Παρά τους αγώνες που έχουμε δώσει όλα αυτά τα χρόνια ποτέ δεν μπορέσαμε να πετύχουμε τέτοιες μαζικές αντιδράσεις. Τώρα είναι η ώρα να μιλήσουν οι δρόμοι. Η κραυγή που ακούγεται είναι για τα 18 χρόνια βίας, καταπίεσης, εκμετάλλευσης, εξευτελισμού. Αυτές οι μέρες είναι και δικές μας.
Αυτές οι μέρες είναι για τους εκατοντάδες μετανάστες και πρόσφυγες δολοφονημένους στα σύνορα, στα τμήματα, στους χώρους εργασίας. Είναι για τους δολοφονημένους από μπάτσους ή αγανακτισμένους πολίτες. Είναι για τους δολοφονημένους επειδή πέρασαν τα σύνορα, επειδή δούλευαν σαν τα σκυλιά, επειδή δεν σκύψανε το κεφάλι, για το τίποτα. Είναι για τον Γκραμόζ Παλούσι, τον Λουάν Μπερντελίμα, τον Εντισόν Γιάχαϊ, τον Τόνυ Ονόυχα, τον Αμπντουρακίμ Ιντρίζ, τον Μοντασέρ Μοχάμεντ Ασράφ και τόσους άλλους που δεν ξεχάσαμε.
Αυτές οι μέρες είναι για την καθημερινή αστυνομική βία που έχει μείνει αναπάντητη, ατιμώρητη. Είναι για τον εξευτελισμό στα σύνορα, στα κέντρα αλλοδαπών που συνεχίζεται ακόμα. Είναι για τις κατάφωρες αποφάσεις των ελληνικών δικαστηρίων, τους μετανάστες και πρόσφυγες που είναι άδικα στις φυλακές, τη δικαιοσύνη που μας στερήθηκε. Ακόμα και τώρα, στις μέρες και νύχτες του ξεσηκωμού, οι μετανάστες πληρώνουν βαρύ τίμημα με επιθέσεις ακροδεξιών και μπάτσων, με απελάσεις και ποινές φυλάκισης που τα δικαστήρια μοιράζουν με χριστιανική αγάπη σε εμάς τους άπιστους.
Αυτές οι μέρες είναι για την εκμετάλλευση που συνεχίζεται αμείωτη για 18 χρόνια. Είναι για τους αγώνες που δεν ξεχάστηκαν στους κάμπους στο Βόλο, τα ολυμπιακά έργα, την Αμαλιάδα. Είναι για τον ιδρώτα και το αίμα των γονιών μας, για τη μαύρη εργασία, τα ατελείωτα ωράρια. Είναι για τα παράβολα, τα πρόστιμα, τα ένσημα που πληρώνουμε και δεν θα μας αναγνωριστούν ποτέ. Είναι για τα χαρτιά που θα κυνηγάμε μια ζωή σαν να είναι λαχείο.
Αυτές οι μέρες είναι για το τίμημα που πληρώνουμε απλά για να υπάρχουμε, να αναπνέουμε. Είναι για όσες φορές σφίξαμε τα δόντια, για τις προσβολές που ανεχτήκαμε, τις ήττες που χρεωθήκαμε. Είναι για όσες φορές δεν αντιδράσαμε ενώ είχαμε όλους τους λόγους του κόσμου. Είναι για όσες φορές αντιδράσαμε και ήμασταν μόνοι γιατί ο θάνατος και η οργή μας δεν χωράγανε σε σχήματα, δεν έφερναν ψήφους, δεν πουλούσαν στα δελτία των 8.
Αυτές οι μέρες είναι όλων των περιθωριακών, των αποκλεισμένων, των ανθρώπων με τα δύσκολα ονόματα και τις άγνωστες ιστορίες. Είναι για όσους πεθαίνουν καθημερινά στο Αιγαίο και στον Έβρο, για όσους δολοφονούνται στα σύνορα ή στην Πέτρου Ράλλη, είναι των τσιγγάνων στο Ζεφύρι, των ναρκομανών στα Εξάρχεια. Αυτές οι μέρες είναι των παιδιών της Μεσολογγίου, των ανένταχτων, των ανεξέλεγκτων μαθητών. Χάρης στον Αλέξη αυτές οι μέρες είναι όλων μας.
18 χρόνια βουβής οργής είναι πολλά.
Όλοι στους δρόμους, για την αλληλεγγύη & την αξιοπρέπεια!
Δεν ξεχάσαμε, δεν ξεχνάμε, αυτές οι μέρες είναι και δικές σας
Για τον Λουάν, τον Τόνυ, τον Μοχάμεντ, τον Αλέξη....
Στέκι Αλβανών Μεταναστών
[ Δεκέμβριος / 2008]
Αυτές οι μέρες είναι και δικές μας...
Μετά από τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου ζούμε μια πρωτοφανή κατάσταση αναβρασμού, ένα ξεχείλισμα οργής που δεν λέει να σταματήσει. Μπροστάρηδες σε αυτό τον ξεσηκωμό είναι οι μαθητές, οι οποίοι με αστείρευτο πάθος και με ένα πηγαίο αυθορμητισμό έχουν ανατρέψει όλα τα δεδομένα. Δεν μπορείς να σταματήσεις κάτι που δεν ελέγχεις, κάτι που οργανώνεται αυθόρμητα και με όρους που δεν κατανοείς. Αυτή είναι η ομορφιά αυτού του ξεσηκωμού. Οι μαθητές κάνουν ιστορία και αφήνουν τους άλλους να τη εντάξουν ιδεολογικά και να τη γράψουν. Οι δρόμοι, η πρωτοβουλία, το πάθος είναι δικό τους.
Μέσα στα πλαίσια της γενικότερης κινητοποίησης, με ατμομηχανή τα μαθητικά συλλαλητήρια, υπάρχει και μια μαζική συμμετοχή της δεύτερης γενιάς των μεταναστών και αρκετών προσφύγων. Οι πρόσφυγες κατεβαίνουν μεμονωμένα, χωρίς κάποια ιδιαίτερη οργάνωση, με έναν αυθορμητισμό και με μια ορμή που χαρακτηρίζει τις κινητοποιήσεις τους. Αυτοί τη στιγμή είναι το πιο μαχητικό κομμάτι των ξένων στη Ελλάδα. Έτσι και αλλιώς είναι πολύ λίγα αυτά που έχουν να χάσουν.
Τα παιδιά των μεταναστών κινητοποιούνται μαζικά και δυναμικά κυρίως μέσα στα πλαίσια των σχολικών και φοιτητικών δράσεων ή μέσα από τις οργανώσεις της αριστεράς και άκρας αριστεράς. Είναι και το πιο ενταγμένο κομμάτι των μεταναστών, το πιο θαρραλέο. Δεν είναι σαν τους γονείς τους που ήρθαν με σκυμμένο το κεφάλι σαν να ζητιανεύανε ένα κομμάτι ψωμί. Είναι μέρος της ελληνικής κοινωνίας, καθώς δεν γνώρισαν άλλη. Δεν ζητιανεύουν κάτι, διεκδικούν δυναμικά να είναι ισότιμοι με τους έλληνες συμμαθητές τους. Ισότιμοι στα δικαιώματα, στο δρόμο, στα όνειρα.
Για μας τους οργανωμένους μετανάστες είναι ένας δεύτερος γαλλικός Νοέμβρης του 2005. Δεν είχαμε ποτέ αυταπάτες ότι όταν η οργή του κόσμου ξεχείλιζε θα μπορούσαμε να την κατευθύνουμε. Παρά τους αγώνες που έχουμε δώσει όλα αυτά τα χρόνια ποτέ δεν μπορέσαμε να πετύχουμε τέτοιες μαζικές αντιδράσεις. Τώρα είναι η ώρα να μιλήσουν οι δρόμοι. Η κραυγή που ακούγεται είναι για τα 18 χρόνια βίας, καταπίεσης, εκμετάλλευσης, εξευτελισμού. Αυτές οι μέρες είναι και δικές μας.
Αυτές οι μέρες είναι για τους εκατοντάδες μετανάστες και πρόσφυγες δολοφονημένους στα σύνορα, στα τμήματα, στους χώρους εργασίας. Είναι για τους δολοφονημένους από μπάτσους ή αγανακτισμένους πολίτες. Είναι για τους δολοφονημένους επειδή πέρασαν τα σύνορα, επειδή δούλευαν σαν τα σκυλιά, επειδή δεν σκύψανε το κεφάλι, για το τίποτα. Είναι για τον Γκραμόζ Παλούσι, τον Λουάν Μπερντελίμα, τον Εντισόν Γιάχαϊ, τον Τόνυ Ονόυχα, τον Αμπντουρακίμ Ιντρίζ, τον Μοντασέρ Μοχάμεντ Ασράφ και τόσους άλλους που δεν ξεχάσαμε.
Αυτές οι μέρες είναι για την καθημερινή αστυνομική βία που έχει μείνει αναπάντητη, ατιμώρητη. Είναι για τον εξευτελισμό στα σύνορα, στα κέντρα αλλοδαπών που συνεχίζεται ακόμα. Είναι για τις κατάφωρες αποφάσεις των ελληνικών δικαστηρίων, τους μετανάστες και πρόσφυγες που είναι άδικα στις φυλακές, τη δικαιοσύνη που μας στερήθηκε. Ακόμα και τώρα, στις μέρες και νύχτες του ξεσηκωμού, οι μετανάστες πληρώνουν βαρύ τίμημα με επιθέσεις ακροδεξιών και μπάτσων, με απελάσεις και ποινές φυλάκισης που τα δικαστήρια μοιράζουν με χριστιανική αγάπη σε εμάς τους άπιστους.
Αυτές οι μέρες είναι για την εκμετάλλευση που συνεχίζεται αμείωτη για 18 χρόνια. Είναι για τους αγώνες που δεν ξεχάστηκαν στους κάμπους στο Βόλο, τα ολυμπιακά έργα, την Αμαλιάδα. Είναι για τον ιδρώτα και το αίμα των γονιών μας, για τη μαύρη εργασία, τα ατελείωτα ωράρια. Είναι για τα παράβολα, τα πρόστιμα, τα ένσημα που πληρώνουμε και δεν θα μας αναγνωριστούν ποτέ. Είναι για τα χαρτιά που θα κυνηγάμε μια ζωή σαν να είναι λαχείο.
Αυτές οι μέρες είναι για το τίμημα που πληρώνουμε απλά για να υπάρχουμε, να αναπνέουμε. Είναι για όσες φορές σφίξαμε τα δόντια, για τις προσβολές που ανεχτήκαμε, τις ήττες που χρεωθήκαμε. Είναι για όσες φορές δεν αντιδράσαμε ενώ είχαμε όλους τους λόγους του κόσμου. Είναι για όσες φορές αντιδράσαμε και ήμασταν μόνοι γιατί ο θάνατος και η οργή μας δεν χωράγανε σε σχήματα, δεν έφερναν ψήφους, δεν πουλούσαν στα δελτία των 8.
Αυτές οι μέρες είναι όλων των περιθωριακών, των αποκλεισμένων, των ανθρώπων με τα δύσκολα ονόματα και τις άγνωστες ιστορίες. Είναι για όσους πεθαίνουν καθημερινά στο Αιγαίο και στον Έβρο, για όσους δολοφονούνται στα σύνορα ή στην Πέτρου Ράλλη, είναι των τσιγγάνων στο Ζεφύρι, των ναρκομανών στα Εξάρχεια. Αυτές οι μέρες είναι των παιδιών της Μεσολογγίου, των ανένταχτων, των ανεξέλεγκτων μαθητών. Χάρης στον Αλέξη αυτές οι μέρες είναι όλων μας.
18 χρόνια βουβής οργής είναι πολλά.
Όλοι στους δρόμους, για την αλληλεγγύη & την αξιοπρέπεια!
Δεν ξεχάσαμε, δεν ξεχνάμε, αυτές οι μέρες είναι και δικές σας
Για τον Λουάν, τον Τόνυ, τον Μοχάμεντ, τον Αλέξη....
Στέκι Αλβανών Μεταναστών
Πέμπτη 18 Δεκεμβρίου 2008
Συναυλία στα Προπύλαια 19/12
ΣΤΙΣ 19/12 ΣΤΑ ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ
Δέκα μέρες συμπληρώθηκαν από την δολοφονία του 15χρονου μαθητή, Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από τον ειδικό φρουρό στο κέντρο της Αθήνας. Ο ελληνικός λαός, οι εργαζόμενοι και η νεολαία, καθημερινά βγαίνουν στον δρόμο και φωνάζουν ότι αυτό το έγκλημα δεν θα ξεχαστεί εύκολα. Αυτές τις μέρες, το δίκιο βρίσκεται στους δρόμους, στον αγώνα και την εξέγερση μιας ολόκληρης γενιάς. Οι μαθητές, οι φοιτητές, οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι και οι μετανάστες βγαίνουμε στον δρόμο ενάντια στην δολοφονία ενός νέου ανθρώπου, ενάντια σε τόσες άλλες που προηγήθηκαν (μετανάστης στην Πέτρου Ράλλη, γυναίκα στην Λευκίμη και άλλες) αλλά και ενάντια στην πολιτική που δολοφονεί εμάς και τα όνειρα μας καθημερινά: στα σχολεία - εξεταστικά κάτεργα, στα Πανεπιστήμια και στα ΤΕΙ της Αγοράς, στο παρόν και το μέλλον της ανεργίας ή στην καλύτερη περίπτωση των μισθών πείνας των 600 Ευρώ.
Δεν θα σταματήσουμε να αγωνιζόμαστε. Για τον Αλέξη, για όλους όσους «έφυγαν», αλλά και για μας που είμαστε εδώ. Σε κάθε γειτονιά, σε κάθε σχολείο και σχολή σε κάθε χώρο δουλειάς. Για να τιμωρηθούν οι ένοχοι, για να ανοίξει ο δρόμος για την κατάκτηση όσων δικαιούμαστε.
Στα πλαίσια αυτά διοργανώνουμε μεγάλη συναυλία:
- ενάντια στην κρατική καταστολή
- αλληλεγγύης στην εξέγερση της νεολαίας
Την Παρασκευή 19/12 από τις 15.00 και μετά στα Προπύλαια. Καλούμε όποιον καλλιτέχνη επιθυμεί και βέβαια ερασιτεχνικά σχήματα που θέλουν να συμμετάσχουν να επικοινωνήσουν μαζί μας.
Τηλέφωνα επικοινωνίας: 6956161445, 6972779824, 6979672446, 6944740587, 6970463400
Μέχρις στιγμής συμμετέχουν οι καλλιτέχνες:
Οι Απροσάρμοστοι, Κωνσταντίνος Βήτα, Φοίβος Δεληβοριάς, Γιώργος Δημητριάδης, Διάφανα Κρίνα, Δραμαμίνη, Στάθης Δρογώσης, Deus X Machina, The Earthbound, Χρήστος Θηβαίος, Αλκίνοος Ιωαννίδης, Βασιλική Καρακώστα, ’λκης Κωνσταντόπουλος, Locomondo, Lost Bοdies, Ματωμένα Πέπλα, Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, Modrec, Οπισθοδρομική Κομπανία, Ζωρζ Πιλαλί, Δημήτρης Πουλικάκος, Σπυριδούλα, Ζακ Στεφάνου, Διονύσης Τσακνής, Μανώλης Φάμελος, Χαΐνηδες, Γιάννης Χαρούλης.
Δέκα μέρες συμπληρώθηκαν από την δολοφονία του 15χρονου μαθητή, Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από τον ειδικό φρουρό στο κέντρο της Αθήνας. Ο ελληνικός λαός, οι εργαζόμενοι και η νεολαία, καθημερινά βγαίνουν στον δρόμο και φωνάζουν ότι αυτό το έγκλημα δεν θα ξεχαστεί εύκολα. Αυτές τις μέρες, το δίκιο βρίσκεται στους δρόμους, στον αγώνα και την εξέγερση μιας ολόκληρης γενιάς. Οι μαθητές, οι φοιτητές, οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι και οι μετανάστες βγαίνουμε στον δρόμο ενάντια στην δολοφονία ενός νέου ανθρώπου, ενάντια σε τόσες άλλες που προηγήθηκαν (μετανάστης στην Πέτρου Ράλλη, γυναίκα στην Λευκίμη και άλλες) αλλά και ενάντια στην πολιτική που δολοφονεί εμάς και τα όνειρα μας καθημερινά: στα σχολεία - εξεταστικά κάτεργα, στα Πανεπιστήμια και στα ΤΕΙ της Αγοράς, στο παρόν και το μέλλον της ανεργίας ή στην καλύτερη περίπτωση των μισθών πείνας των 600 Ευρώ.
Δεν θα σταματήσουμε να αγωνιζόμαστε. Για τον Αλέξη, για όλους όσους «έφυγαν», αλλά και για μας που είμαστε εδώ. Σε κάθε γειτονιά, σε κάθε σχολείο και σχολή σε κάθε χώρο δουλειάς. Για να τιμωρηθούν οι ένοχοι, για να ανοίξει ο δρόμος για την κατάκτηση όσων δικαιούμαστε.
Στα πλαίσια αυτά διοργανώνουμε μεγάλη συναυλία:
- ενάντια στην κρατική καταστολή
- αλληλεγγύης στην εξέγερση της νεολαίας
Την Παρασκευή 19/12 από τις 15.00 και μετά στα Προπύλαια. Καλούμε όποιον καλλιτέχνη επιθυμεί και βέβαια ερασιτεχνικά σχήματα που θέλουν να συμμετάσχουν να επικοινωνήσουν μαζί μας.
Τηλέφωνα επικοινωνίας: 6956161445, 6972779824, 6979672446, 6944740587, 6970463400
Μέχρις στιγμής συμμετέχουν οι καλλιτέχνες:
Οι Απροσάρμοστοι, Κωνσταντίνος Βήτα, Φοίβος Δεληβοριάς, Γιώργος Δημητριάδης, Διάφανα Κρίνα, Δραμαμίνη, Στάθης Δρογώσης, Deus X Machina, The Earthbound, Χρήστος Θηβαίος, Αλκίνοος Ιωαννίδης, Βασιλική Καρακώστα, ’λκης Κωνσταντόπουλος, Locomondo, Lost Bοdies, Ματωμένα Πέπλα, Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, Modrec, Οπισθοδρομική Κομπανία, Ζωρζ Πιλαλί, Δημήτρης Πουλικάκος, Σπυριδούλα, Ζακ Στεφάνου, Διονύσης Τσακνής, Μανώλης Φάμελος, Χαΐνηδες, Γιάννης Χαρούλης.
Μαθητής στο χειρουργείο με σφαίρα στο χέρι
Ο πατέρας του ανήλικου κάνει λόγο για πυροβόλο όπλο, ενώ η αστυνομία για αεροβόλο.
Στο χειρουργείο βρίσκεται μαθητής της β' λυκείου του 1ου Λυκείου Περιστερίου καθώς δέχθηκε σφαίρα στο δεξί καρπό του χεριού του, την Τετάρτη όταν βρισκόταν με συμμαθητές του στον πεζόδρομο Δωδεκανήσου και Εθν. Αντίστασης.
Σύμφωνα με τον πατέρα του μαθητή η σφαίρα είναι από πυροβόλο όπλο. Αντίθετα, σύμφωνα με όσα είπε ο εκπρόσωπος Τύπου της αστυνομίας πρόκειται για «χτύπημα» από αεροβόλο όπλο.
Στο χειρουργείο βρίσκεται μαθητής της β' λυκείου του 1ου Λυκείου Περιστερίου καθώς δέχθηκε σφαίρα στο δεξί καρπό του χεριού του, την Τετάρτη όταν βρισκόταν με συμμαθητές του στον πεζόδρομο Δωδεκανήσου και Εθν. Αντίστασης.
Σύμφωνα με τον πατέρα του μαθητή η σφαίρα είναι από πυροβόλο όπλο. Αντίθετα, σύμφωνα με όσα είπε ο εκπρόσωπος Τύπου της αστυνομίας πρόκειται για «χτύπημα» από αεροβόλο όπλο.
Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου 2008
Διάγγελμα τύπου του Δήμου Αθηναίων για τον ερχομό των Χριστουγέννων
Ο Δήμαρχος Αθηναίων κ. Νικήτας Κακλαμάνης διαβεβαιώνει όλους τους δημότες της Αθήνας ότι οι εορταστικές εκδηλώσεις θα πραγματοποιηθούν προκειμένου η πόλη να ξαναβρεί τους ρυθμούς της και το χαμόγελο να επιστρέψει στο πρόσωπο κυρίως των μικρών παιδιών (χωρίς αποκλίνουσα συμπεριφορά) που τόσο το έχουν ανάγκη. (ΜΠΑΜ)
Τα συνεργεία του Δήμου Αθηναίων δίνοντας "μάχη" με το χρόνο κατάφεραν να αποκαταστήσουν τις ζημιές και να στήσουν από την αρχή το εορταστικό σκηνικό στην Πλατεία Συντάγματος. (εξοστρακισμός)
Ο Δήμαρχος Αθηναίων καλεί όλους τους δημότες της πόλης να παρευρεθούν στα εγκαίνια των Χριστουγεννιάτικων εκδηλώσεων προκειμένου όλοι μαζί (ΜΜΕ, Εκκλησία, ΚΚΕ) να στείλουν το μήνυμα ότι «η Αθήνα θα ζήσει και θα γιορτάσει τα Χριστούγεννα» .
Θάνατος.
Διάγγελμα Τύπου του Δήμου Αθηναίων για τη γιορτή των Χριστουγέννων
Καταληψη ΓΣΕΕ
Οι συνδικαλιστές τραμπούκοι εμφανίστηκαν στη ΓΣΕΕ
Πριν καμιά ώρα εμφανίστηκαν γύρω στους 50 γραφειοκράτες συνδικαλιστές και οι μπράβοι τους, οι οποίοι αποπειράθηκαν να μπουν στο κατειλλημένο κτήριο της ΓΣΕΕ. Ο κόσμος μέσα από την κατάληψη τους εμπόδισε και τους απομάκρυνε πέρα από τον πεζόδρομο.
Είναι προφανές ότι το κράτος δε μπορεί να χτυπήσει φανερά την κίνηση μας αυτή τη στιγμή. Ωστόσο, από ότι φαίνεται το παρακράτος έχει αρχίσει να κινητοποιείται προκειμένου να τους βγάλει από τη δύσκολη θέση.
Έχει καλεστεί συνέλευση στις 18:00 στο κτήριο της ΓΣΕΕ, καλούμε όλους τους εργαζόμενους και όλες τις εργαζόμενες να στηρίξουν αυτή την κίνηση με την παρουσία τους εδώ.
ΑΛΗΤΕΣ ΛΕΡΕΣ ΕΡΓΑΤΟΠΑΤΕΡΕΣ
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
